کدام بنزین هوا را کمتر آلوده می کند؟

باغ من: کیفیت بنزین بعنوان سوخت اصلی وسائل نقلیه وابسته به پارامترهای متفاوتی است. احتراق بنزین ورود آلاینده های مختلف به جو را در پی دارد و این آلاینده ها به طورمستقیم توسط انسان و دیگر گونه های زنده جذب می شوند. بنزین سالم خاصیت های به خصوصی دارد که فقدان هرکدام از این خاصیت ها خطر آن برای سلامتی انسان را بیشتر می کند.

به گزارش باغ من به نقل از ایسنا، کیفیت و استاندارد بنزین بعنوان اصلی ترین سوخت وسائل نقلیه، همیشه مورد بحث بوده است. بنزین و کیفیت آن، با آلودگی هوا رابطه عکس دارد. هرچه کیفیت بنزین بالاتر باشد آلودگی هوا کمتر خواهد شد و عکس این قضیه نیز صادق است.
آلاینده های حاصل از احتراق بنزین چگونه وارد جو می شوند؟
بر اساس اطلاعات سایت شرکت کنترل کیفیت هوا، بنزین بعنوان سوخت مصرفی وسائل نقلیه سبک و موتورسیکلت ها در داخل کشور شناخته می شود. باتوجه به ترکیبات شیمیایی مختلف این مایع که از مشتقات نفت می باشد، احتراق( سوختن) آن در خودرو ها سبب انتشار آلاینده های مختلف و ورود آن به محیط های شهری می شود. در حقیقت آلاینده های ناشی از بنزین به دو صورت انتشار از اگزوز و تبخیر از باک خودرو به هوا وارد می شوند. طبق استاندارد، بنزین بدون سرب حد اقل ۱۵ پارامتر مهم دارد که باید مقادیر آن در محدوده مجاز باشد تا بنزین سالم و تاثیر کمتری بر آلودگی هوا داشته باشد.
گوگرد، متغیری تاثیرگذار
بنزین های تولیدشده دارای محتوای متفاوت گوگرد هستند. یکی از مشخصه های اصلی بنزین پاک، پایین بودن این پارامتر در بنزین است. کاهش گوگرد بنزین بطور مستقیم موجب کاهش هردو آلاینده گوگرد دی اکسید و ذرات معلق می شود. از جانب دیگر کاهش گوگرد در بنزین کارکرد مبدل کاتالیستی (سیستم کنترل انتشار آلودگی در خودرو) را بهبود می بخشد. در صورتیکه گوگرد بالای بنزین سبب مسموم شدن مبدل کاتالیستی و افزایش انتشار آلاینده هایی چون کربن مونوکسید، هیدروکربن ها و اکسیدهای نیتروژن خواهد شد.
عدد اکتان چیست؟
عدد اکتان معیار آرام سوزی بنزین است. هرچه عدد اکتان یک بنزین بالاتر باشد احتراق مناسب تری اتفاق می افتد و به موتور ضربه کمتری وارد می شود. در حقیقت بنزین پاک بنزینی است که عدد اکتان آن حداقل ۹۱ باشد. رعایت این حد از استاندارد موجب مصرف سوخت کمتر، توان بالاتر موتور و در نتیجه تولید آلودگی کمتر خواهد شد.
بنزین از چه اجزایی تشکیل شده است؟
ترکیب اصلی سوخت بنزین را هیدروکربن های مختلفی که از تقطیر جزء به جزء نفت به دست می آیند، تشکیل می دهد. هیدروکربن ها خواص و خاصیت های مختلفی دارند. یکی از با اهمیت ترین ترکیبات هیدروکربنی، هیدروکربن های حلقوی هستند که جهت افزایش عدد اکتان به بنزین افزوده می شوند.
بنزن، گاهی خوب، گاهی بد
«بنزن» با اهمیت ترین و ساده ترین عضو خانواده هیدروکربن های حلقوی است. این ترکیب در موتور خودرو ها احتراق مطلوب تری دارد و جهت افزایش عدد اکتان به بنزین اضافه می شود. به سبب فرار بودن، هم بوسیله تبخیر از باک و هم بوسیله اگزوز خودرو ها وارد هوا می شود. بنزن جزو مواد درجه اول سرطان زاست و تنفس طولانی مدت آن خطر مبتلاشدن به سرطان خون را بالاتر می برد. پس حد استاندارد آن در بنزین یک درصد حجمی تعیین شده است.

احتراق بنزین، حتی پاک ترین نوع آن می تواند موجب ایجاد رسوباتی در سیستم خودرو شود. این رسوبات به مرور موجب افزایش آلاینده های خروجی اگزوز می شوند. پس جهت بهبود احتراق و کاهش انتشار آلاینده ها، به سوخت مواد شیمیایی خاصی به نام افزودنی های سوخت اضافه می شود.
سرب، غذای بنزین، بلای جان
سال ها ترکیبات سربی برای افزایش عدد اکتان سوخت و ایجاد کارکرد بهتر موتور به بنزین اضافه می شد. وجود این ماده در بنزین دو مشکل اساسی دارد؛ مشکل اول چالش هایی است که این ماده برای سلامتی انسان به ویژه زنان حامله و اطفال به وجود می آورد. این ماده موجب کاهش بهره هوشی در اطفال می شود. از جانب دیگر وجود این ترکیبات امکان استفاده از مبدل کاتالیستی را نا ممکن می کند. حذف سرب از بنزین یک گام مهم در راه یافتن سلامت محیط و جامعه محسوب می شود. پس هم اکنون بنزین تولیدی داخل کشور بدون سرب است که تاثیر به سزایی بر بهبود عملکرد و افزایش عمر موتور دارد.

منبع: